Powiedz mi jak pijesz, a powiem Ci kim jesteś

Zacznę od pytania - kto z Was nigdy nie tknął się alkoholu? Patrzę, patrzę...nie widzę. Mam wrażenie, że w naszej kulturze odmawianie alkoholu bez podania przekonywującej przyczyny równa się z ogromnym faux pass. Bo "ze mną się nie napijesz..."

No właśnie... Czasem człowiek potrafi przekonać sam siebie...

Ale koniec końców....

Wracając jednak do tematu. Amerykańscy naukowcy, a konkretnie Rachel Winograd z uniwersytetu w Missouri postanowiła sklasyfikować różne rodzaje pijaństwa. Stworzyła cztery różne typy pijanych ludzi. Oto one: 

Typ "Ernest Hemingway" - to osoba, która po alkoholu właściwie nie zmienia się w stosunku do otaczającego świata. Jest tak samo towarzyski, wesoły, spokojny. Zachowuje trzeźwość umysłu do samego końca imprezy. Dobrze mieć taką osobę na imprezie - przynajmniej mamy pewność, że wsadzi nas do właściwej taksówki wiozącej nas do domu....

Typ Marry Poppins - po alkoholu budzi się nadmierna wesołość, radość i zadowolenie z życia. To tańczący do białego rana optymiści, którzy czują, że swoim entuzjazmem mogą zdobyć cały świat. Uczucie to mija (niestety) wraz z pojawiającym się o poranku kacu...

Typ profesora Shermanna Klumpa - to osoba nieprzewidywalna. Po kilku głębszych zyskuje taką swobodę i wewnętrzną odwagę, że zaczyna wyznawać miłość przypadkowym osobom. Nagle budzi się w nim król parkietu i mistrz konwersacji...oczywiście to wszystko w jego mniemaniu. Bywa niezwykle uciążliwy dla otoczenia. Zwykle niegroźny, jednak nachalny sposób działania sprawia, że wszyscy się od niego odsuwają.

I na koniec najmniej pozytywna postać - typ pan Hyde. W takim typie alkohol ujawnia najgorsze cechy - staje się nieprzyjemny, agresywny. 

Według wspomnianej wcześniej pani profesor, najwięcej osób należy do kategorii Hemingwaya. Sami jednak przyznacie, że ile ludzi, tyle zachowań w stanie wskazującym. Ja, tak powiem Wam między nami, jeżeli już, to spijam się "filozoficznie". Teorie, które potrafię snuć bywają nieziemskie;) A jak tam u Was?